Στην πρόσφατη συνάντηση (14/12) των αγροτών (Πανελλαδική Επιτροπή) με την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, φάνηκε καθαρά πως η κυβέρνηση όχι μόνο δεν πρόκειται να κάνει καμία προσπάθεια για να λύσει τα δεκάδες επιμέρους (Γεωργίας, Κτηνοτροφίας, Αλιείας) χρονίζοντα οξυμένα προβλήματα της αγροτιάς, αλλά ο ίδιος ο υπουργός Σταύρος Αραχωβίτης, κάνει τάχα πως δεν γνωρίζει πως το θέμα των «ανοιχτών» τιμών τόσο στο βαμβάκι, όσο και στα περισσότερα αγροτικά προϊόντα (γάλα, κρέας, σιτηρά, ψάρια, κ.α.π.) αποτελεί –εδώ και δεκαετίες- τον κανόνα συναλλαγής των πανίσχυρων εμπόροβιομηχάνων έναντι της ανίσχυρης αγροτιάς. Επιπλέον απειλεί έμμεσα πως το κλείσιμο των εθνικών οδών θα προκαλέσει τις αντιδράσεις… άλλων κοινωνικών στρωμάτων!

Σε ό,τι αφορά τα προβλήματα, αυτά συνοψίζονται στα εξής:

α) Τη χαμηλή τιμή των αγροτικών προϊόντων και ιδίως στο επίκαιρο θέμα της εξαιρετικά χαμηλής, αλλά παρ’ όλ’ αυτά «ανοιχτής» -ακόμα- τιμής στο βαμβάκι. Κι ενώ το διεθνές –κερδοσκοπικό- Χρηματιστήριο, δίνει κατώτατη τιμή 0,57€/κιλό, οι Έλληνες βαμβακοπαραγωγοί θα εισπράξουν 0,47€/κιλό! Πρόκειται για εμπαιγμό της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Βάμβακος, που το «πάνω χέρι» έχουν οι εκκοκκιστές οι οποίοι καθορίζουν τις τιμές σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, με την πλήρη ανοχή της κυβέρνησης. Αλλά και σε όλα τα αγροτικά προϊόντα το κόστος παραγωγής έχει εκτιναχθεί στα ύψη κυρίως εξαιτίας της εισαγωγής όλων σχεδόν των παραμέτρων παραγωγής (πετρέλαιο, γεωργικά μηχανήματα, εργαλεία, σπόροι, ράτσες ζώων, κτηνιατρικά σκευάσματα, φυτοφάρμακα, κλπ.) αλλά και της… προηγμένης τεχνολογίας που οδηγεί σε συνεχείς αυξησεις.

β) Το ζωτικό θέμα του πετρελαίου κίνησης, εξακολουθεί να παραμένει άλυτο για πάνω από μία δεκαετία. Είναι καθοριστικής σημασίας για την αγροτιά η άμεση μείωση του, τουλάχιστον στην τιμή που τα προμηθεύονται οι εφοπλιστές.

γ) Είναι επίσης καθοριστικής σημασίας το ακατάσχετο όριο να φθάσει ή και να υπερβεί τα 15.000€, δεδομένου ότι η αγροτιά πρώτα πληρώνει για τα έξοδα του κόστους της παραγωγής και μετά εισπράττει. Και η οποιαδήποτε ετήσια καλλιέργεια ή κτηνοτροφική εκτροφή δεν κοστίζει λιγότερα από 15.000€. Κατά συνέπεια το ακατάσχετο όριο των 1.250€ αποτελεί κοροϊδία, ιδιαίτερα σε μία εποχή όπου το σύνολο της αγροτιάς είναι βυθισμένο στα χρέη και τα πανωτόκια και οι τράπεζες πρώτα κρατάνε τις οφειλόμενες δόσεις και μετά αποδίδουν το υπόλοιπο (αν υπάρχει) στον αγρότη.

δ) Συναφές με την ασυδοσία και τον αρπακτικό χαρακτήρα των τραπεζών, είναι και οι αθρόες κατασχέσεις χωραφιών με την ανοχή της κυβέρνησης. Οι καθημερινές απειλές για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, που δέχονται οι φτωχομεσαίοι αγρότες, δεν έχουν προηγούμενο.

ε) Προκύπτει επίσης τεράστιο πρόβλημα με τις αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ ο οποίος δεν αναγνωρίζει το μεγαλύτερο μέρος των ζημιών, ενώ δίνει ελάχιστα για το υπόλοιπο. Αυτή η τακτική της κυβέρνησης, που επιπλέον ζητά και πρόσθετες ασφαλίσεις, οδηγεί αβίαστα στην ασφάλιση της παραγωγής από τις τράπεζες οι οποίες ήδη, με τα συμβόλαια, έχουν εισάγει την ιδιωτική ασφάλιση. Εξάλλου, η φετινή καταστροφή από δάκο στην ελαιοκαλλιέργεια, οφείλεται κατά κύριο λόγο στην πλημμελή ή και ανύπαρκτη δακοκτονία που συνοδεύτηκε με αόριστες υποσχέσεις αλλαγής του τρόπου εφαρμογής της. Η όλη ιστορία «μυρίζει» αύξηση των κρατήσεων-ασφαλίστρων από τον ΕΛΓΑ. Αυτό που διατυμπανίζει η κυβέρνηση πως δήθεν διασφαλίζει τον δημόσιο και ανταποδοτικό χαρακτήρα του ΕΛΓΑ, αποτελεί μία απάτη.

στ) Η ποινικοποίηση των αγροτικών αγώνων με βάση τον Ν.4356/2015 και το άρθρο 28 που ψήφισε η κυβέρνηση, εξακολουθεί να ισχύει, ενώ σε κάθε περίπτωση στήνονται αγροτοδικεία.

ζ) Παράλληλα, βαρύνει και την αγροτιά, όλο το φάσμα της μνημονιακής πολιτικής, με τη φοροληστεία, τις πετσοκομμένες συντάξεις, τα «κόκκινα» δάνεια, κλπ., κλπ.
Για όλους αυτούς τους λόγους, πρώτοι οι αγρότες της Καρδίτσας με τα τρακτέρ τους έστησαν μπλόκο στη νέα Εθνική οδό Ε-65, στο ύψος του κόμβου του «Δέλτα» Καρδίτσας, ενώ μεγάλη συγκέντρωση έγινε και στην κεντρική πλατεία των Φαρσάλων. Στην οδό Λάρισας-Αγιάς τρακτέρ έκλεισαν περιοδικά τον κόμβο Πλατυκάμπου της Εθνικής οδού Αθήνας – Θεσσαλονίκης.
Στο μεταξύ συνέρχονται συνεχώς οι αγροτικοί σύλλογοι των νομών προκειμένου να συζητήσουν και από κοινού να αποφασίσουν για την οργάνωση και τον συντονισμό των αγώνων τους στο επόμενο διάστημα. Η εκτίμηση των αγροτών, μετά την απαράδεκτη άρνηση της κυβέρνησης να λύσει το οποιοδήποτε αίτημα των αγροτών, είναι η άσκηση πίεσης μέσω της συνεχούς παρουσίας τους στα μπλόκα, καλώντας παράλληλα σε μαζικοποίηση του αγώνα.

Η θέση του prologos.gr είναι ξεκάθαρα προσανατολισμένη στη κατεύθυνση του ταξικού αγώνα στο πλευρό των αγροτικών συλλόγων και των αγροτικών επιτροπών, για την επίλυση μιας σειράς αιτημάτων που θα ανακουφίσουν τη φτωχομεσαία αγροτιά και παράλληλα θα της δώσουν κουράγιο να συνεχίσει τους αγώνες της. Παράλληλα, θα πρέπει να συνδεθούν τα δικά της αιτήματα με τα γενικότερα αιτήματα του εργατολαϊκού κινήματος, ενάντια στις καταστροφικές συνέπειες των παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών συμφωνιών, ενάντια στην εξοντωτική ΚΑΠ, ενάντια στους αντιδραστικούς νόμους των Μνημονίων, ενάντια στους αμερικανοΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς, ενάντια στην ένταξη της χώρας μας στην ιμπεριαλιστική Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, ενάντια στην εξάρτηση και την υποτέλεια.

prologos.gr