Για τη λεσβιακή «Νύχτα των Κρυστάλλων»

Στις 22 Απριλίου του 2018 γίναμε μάρτυρες ενός από τα σοβαρότερα περιστατικά μαζικής βίας εναντίον μεταναστών, τόσο για τα δεδομένα της Λέσβου, αλλά και της Ελλάδας γενικότερα.

Εκείνο το απόγευμα, η ακροδεξιά ομάδα «Πατριωτική Κίνηση Μυτιλήνης» καλεί μέσω διαδικτύου, συγκέντρωση στην καθιερωμένη υποστολή της σημαίας στην πλατεία Σαπφούς.

Ενσωματωμένη εικόνα

Στο κάλεσμα της ανταποκρίθηκε ένας συρφετός από “χριστιανούς, πατριώτες οικογενειάρχες” αλλά και διάφοροι παρακρατικοί του ακροδεξιού χώρου.

Μέλη της Πατριωτικής Κίνησης και της διαλυμένης Χρυσής Αυγής αλλά όχι μόνο. Ανάμεσα τους και μέλη της δημοτικής αρχής αλλά και του εμπορικού συλλόγου Μυτιλήνης. 300 άτομα περίπου.

Μετά και τη λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνα που «έκρινε πρωτάθλημα», μαζί τους ενώθηκε και ένα μεγάλο μέρος οπαδών διαφόρων ομάδων. Όλοι μαζί κινήθηκαν εναντίον 150 μεταναστών και 100 περίπου αλληλέγγυων.

Ανάμεσα στους μετανάστες οι οποίοι διαμαρτύρονταν για τις απάνθρωπες συνθήκες στο κέντρο κράτησης της Μόριας, αλλά και τον εγκλωβισμό τους στη Λέσβο, υπήρχαν και πολλά μικρά παιδιά.

Αυτό καθόλου δεν εμπόδισε το οργισμένο ακροδεξιό πλήθος να επιτεθεί εναντίον τους με μάρμαρα, καδρόνια, βεγγαλικά και κροτίδες.

Σύντομα υπήρξαν τραυματίες από την πλευρά των μεταναστών. Τα ασθενοφόρα δεν μπορούσαν να πλησιάσουν διότι το μαινόμενο πλήθος δεν τα άφηνε και η αστυνομία απλά κοιτούσε.

Στο τέλος αυτής της εφιαλτικης νύχτας η αστυνομία απλά προσήγαγε 150 μετανάστες, τους οποίους και επέστρεψε βιαίως στη Μόρια, και δύο αλληλέγγυους για τους οποίους οριστικε τακτική δικάσιμος.

Αξιζει να σημειωθεί ότι, ενώ την επόμενη μέρα μέρος του πολιτικού κόσμου σπεύδει να καταδικάσει την ρατσιστική βία, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Χαράλαμπος Αθανασίου, ο οποίος έχει και καταγωγή από τη Λέσβο, στις δηλώσεις του σχετικά με το γεγονός δεν απέδωσε στους δράστες ρατσιστικά κίνητρα…

Κι ενώ σκηνές απίστευτης βιαιότητας με τα πρόσωπα των δραστών ακάλυπτα κάνουν το γύρο του διαδικτύου, μετ’ εμποδίων συντάσσεται τελικά μια δικογραφία. Κατηγορούνται 26 ατόμα εκ των οποίων τα 11 για πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα.

Σήμερα ένα χρόνο μετά ασκείται επιτέλους ποινική δίωξη για εγκλήματα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά.

Κι ενώ οι φασιστικές επιθέσεις συνεχίζονται στη Λέσβο και στην υπόλοιπη Ελλάδα, με στόχο κυρίως παιδιά μεταναστών.

Από τη Γέρα της Λέσβου όπου φασιστοειδή επιτίθονται σε μικρό κορίτσι επειδή νόμιζαν ότι φορούσε μαντίλα, στη Σάμο οπου ορισμένοι γονείς δεν στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο μαζί με τα παιδιά των μεταναστών,  μέχρι τα Βίλια και την Κόνιτσα όπου οι επιθέσεις είναι επίσης κατά ανηλίκων.

Κι ενώ ο όρος «λαθρομετανάστης» προκρίνεται από εκπαιδευτικούς που δουλεύουν με παιδια (ΔΑΚΕ Λέσβου), κι ενώ η εκκλησία στη Λέσβο μετατρέπει τον σταυρό σε σύμβολο μίσους, προσηλυτίζοντας τους πιστούς της στην ακροδεξιά ιδεολογία, η κυβέρνηση δεν λαμβάνει κανένα μήνυμα.

Το σχέδιο του νέου ποινικού κώδικα, το οποίο τέθηκε στη δημόσια διαβούλευση στις 6/3/2019 εξασθενίζει συμαντικά την ισχύουσα νομοθεσία σχετικά με την τιμωρία εγκλημάτων με ρατσιστικά χαρακτηριστικά. Γεγονός που θίγει τα θύματα και ευνοεί τους θύτες των ρατσιστικών επιθέσεων ανά την Ελλάδα.

Αισθανόμαστε αποτροπιασμό για τους ανθρώπους (εάν μπορούν να λέγονται έτσι) που σήκωσαν χέρι στους εξαθλιωμένους και ειδικά στα μικρά παιδιά τους, με τις πλάτες της αστυνομίας εννοείται… Και τις ανάλογες πολιτικές πλάτες φυσικά…

Δηλώνουμε απερίφραστα αλληλέγγυοι στους πρόσφυγες και μετανάστες που -ενώ είναι θύματα ρατσιστικής και μαζικής βίας- διώκονται, καθώς και σε αυτούς που ζουν εγκλωβισμένοι στο κολλαστήριο της Μόριας και στηρίζουμε το δίκαιο αίτημα τους για ελεύθερη μετακίνηση.

Ως μαχόμενοι εκπαιδευτικοί δηλώνουμε αλληλέγγυοι σε κάθε πρόσφυγα και μετανάστη μαθητή. Από τη βάρκα στη Σκαμνιά μέχρι το βράδυ του πογκρόμ, και απ’ την ημέρα της εγγραφής τους στο σχολείο μέχρι την κάθε μέρα και την κάθε ώρα μέσα κι έξω απ’ την τάξη.

Και κάτι ακόμη. Για να φοβόμαστε ότι κάποιοι “ξένοι, βάρβαροι και αλλόθρησκοι” θα αλλιωσουν τον πολιτισμό μας, πρέπει πρώτα να έχουμε έναν πολιτισμό να επιδείξουμε. Οχι αναφερόμενοι στο τι έκαναν ή δεν εκαναν οι “αρχαίοι ημών πρόγονοι”  πριν από εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια…

Αλλά εναν πολιτισμό που να τιμά την σύγχρονη ιστορία μας, αυτήν της προσφυγιάς και της μετανάστευσης.

Μυτιλήνη, 15 Απρίλη 2019

Αγωνιστική Παρέμβαση

Ενσωματωμένη εικόνα

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το