Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού, εκφράζοντας τη συσσωρευμένη αγανάκτηση ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και της υποτέλειας, αποδοκίμασε στις πρόσφατες ευρωεκλογές την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, οδηγώντας την σε μεγάλη εκλογική και πολιτική ήττα.

Εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι αποδεσμεύτηκαν από την επιρροή του, ξεπερνώντας τις κάλπικες δημαγωγίες περί «δίκαιης ανάπτυξης» και «εξόδου από την κρίση και τα μνημόνια», καθώς και τον εμπαιγμό του «κοινωνικού μερίσματος» και της λεγόμενης «13ης σύνταξης». Κάτω από το βάρος της ήττας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί τον τόπο σε πρόωρες αυτήν τη φορά εθνικές εκλογές, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο για την επάνοδο της Δεξιάς.

Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου διεξάγονται σε ιδιαίτερα κρίσιμες συνθήκες. Η συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής των μνημονίων και μετά τις εκλογές, η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που ειδικά στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου τροφοδοτεί διαρκώς νέα επικίνδυνα σενάρια πολέμου, είναι οι βασικές πτυχές μιας πολύ αρνητικής και επικίνδυνης για το μέλλον πραγματικότητας.

Ειδικά σε μια περίοδο που η Ελλάδα γίνεται μέρος του ενεργειακού ζητήματος στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και μάλιστα με όρους ασφυκτικής πρόσδεσης στο άρμα των στρατιωτικών και γεωπολιτικών συμφερόντων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, η πολιτική της εξάρτησης και της υποτέλειας, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα αστικά κόμματα υπηρέτησαν και δεσμεύονται ότι θα υπηρετήσουν, μπορεί να αποδειχθεί ολέθρια για το λαό και τον τόπο.

Μέσα σ’ αυτό το τοπίο τα δύο μεγάλα κόμματα, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, προσπαθούν να δημιουργήσουν συνθήκες πόλωσης και διχαστικής αντιπαράθεσης.

Με στόχο την επιβολή της ίδιας καταστροφικής πολιτικής, οι κυρίαρχες δυνάμεις θέλουν να εγκλωβίσουν το λαό σε ένα κάλπικο δίλημμα, σε ένα ψεύτικο δίπολο για να αποσπάσουν τη συναίνεσή του! Επιδιώκουν να τον πείσουν πως οι επιλογές του και το μέλλον του βρίσκονται ανάμεσα στις μυλόπετρες δυο όμοιων στην πραγματικότητα πολιτικών.

Από την μια πλευρά του διλήμματος προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ, που για πάνω από τέσσερα χρόνια αναδείχθηκε σε στυλοβάτη του αστικού πολιτικού συστήματος για το αποτελεσματικό πέρασμα των αντιλαϊκών μνημονίων. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν έσκισε τα δύο προηγούμενα μνημόνια των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όπως διακήρυττε, αλλά αντίθετα διατήρησε ακέραιο το σύνολο της αντιλαϊκής μνημονιακής πολιτικής, επιβάλλοντας ταυτόχρονα το δικό του τρίτο βάρβαρο μνημόνιο εξαθλίωσης και υποτέλειας από κοινού με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα συμπληρώματά τους.

Ταυτόχρονα έπαιξε το ρόλο του “αριστερού” αναχώματος που ήρθε να νομιμοποιήσει στη συνείδηση ενός δημοκρατικού και αριστερού κόσμου τα μνημόνια με αριστερά εύσημα και να γίνει το “ζωντανό παράδειγμα”, έτσι ώστε τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία να εδραιώσουν στη συνείδηση των λαϊκών μαζών τα αντιδραστικά τους ιδεολογήματα πως η πολιτική των μνημονίων, της ΕΕ και του ευρώ είναι “μονόδρομος για τη σωτηρία της χώρας”.

Σήμερα συνεχίζει ως λαθρεπιβάτης της αριστεράς, διασύροντας τους τίτλους και τα οράματά της, να αναφέρεται στο όνομά της και να θέλει να εμφανίζεται ως η απάντηση στη δεξιά επέλαση της Νέας Δημοκρατίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν είναι αριστερά. Παριστάνει την αριστερά και δυσφημεί την αριστερά.

Η αριστερά δεν υπογράφει μνημόνια, δεν κόβει μισθούς και συντάξεις, δεν εξαπατά το λαό. Η αριστερά δεν παραχωρεί «γη και ύδωρ» στους ξένους δυνάστες, δεν εκβιάζει και δεν τρομοκρατεί το λαό, δεν εξαγοράζει ψήφους ούτε τρέχει να τακτοποιήσει τα «δικά της παιδιά».

Η αριστερά δεν προσδένεται στο φιλοπόλεμο άρμα των ΗΠΑ, δεν συμμαχεί καθ΄ υπαγόρευση με τους σιωνιστές του Ισραήλ και τους δικτάτορες της Αιγύπτου.

Η πραγματική αριστερά δεν διαχειρίζεται το καπιταλιστικό σύστημα, παλεύει για να το ανατρέψει.

Παλεύει μαζί με το λαό για δουλειά, για τα λαϊκά δικαιώματα και τις λαϊκές ανάγκες, για την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων.

Παλεύει για την πραγματική δημοκρατία, για την ειρήνη στην περιοχή, για την ανεξαρτησία της χώρας από κάθε κηδεμόνα. Παλεύει για να βγει η χώρα από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, παλεύει για τον σοσιαλισμό.

Γι’ αυτό το Μ-Λ ΚΚΕ υποστήριζε και υποστηρίζει πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστερά, αλλά αυτός που με την πολιτική του δυσφημεί και αμαυρώνει τις ιδέες και τη μεγάλη υπόθεση της Αριστεράς.

Αντίθετα το Μ-Λ ΚΚΕ υποστηρίζει πως η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που ανέστησε και ξέπλινε τη ΝΔ, δίνοντας τώρα το δικαίωμα στο κόμμα του Μητσοτάκη να εμφανίζεται δικαιωμένο και έτοιμο για τη νέα δεξιά επέλαση.

Αν από τη μια πλευρά του κάλπικου δίπολου βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε στην άλλη άκρη βρίσκεται η Νέα Δημοκρατία, η οποία θέλει να εμφανιστεί ως παρθενογένεση στην πολιτική ζωή του τόπου. Η Δεξιά όμως ταυτίζεται με τις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Είναι το κόμμα που σταθερά υπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο και τις δυνάμεις του ιμπεριαλισμού που καταδυναστεύουν το λαό και τον τόπο. Όσο και αν παριστάνουν τους αθώους, ο λαός δεν μπορεί να ξεχνά ότι ψήφισαν και εφάρμοσαν μνημόνια.

Ότι είναι οι εκφραστές τής πιο αντιδραστικής και ξενόδουλης πολιτικής. Το μόνο που έχουν να υποσχεθούν είναι νέες φοροαπαλλαγές και πολιτικές ενίσχυσης και στήριξης του μεγάλου ντόπιου και ξένου κεφαλαίου και νέα δεινά για το λαό και την εργατική τάξη. Το μόνο νέο που φέρνει η ΝΔ για τον τόπο είναι η ακόμα πιο απροκάλυπτη εφαρμογή της ίδιας μνημονιακής πολιτικής.

Στη μαύρη ατζέντα του Μητσοτάκη υπάρχει η συνέχιση της μακράς εξουθενωτικής λιτότητας στα πλαίσια των μνημονιακών, αντεργατικών επιλογών της EE.

O Μητσοτάκης έχει αμείλικτο πολιτικό παρελθόν. Και απ’ αυτό δεν πρόκειται να παρεκκλίνει ούτε κεραία. Ταυτίστηκε και ευθυγραμμίστηκε, όλα τα προηγούμενα χρόνια, με τα βάρβαρα μνημόνια και τις πλέον νεοφιλελεύθερες πολιτικές και υπήρξε πειθήνιος διεκπεραιωτής της ιμπεριαλιστικής πολιτικής.

Η ΝΔ, στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν, προβάλλει ως το ευνοούμενο κόμμα της ντόπιας άρχουσας τάξης, των Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι προκλητικά και μεθοδικά, τα κυρίαρχα οικονομικά συμφέροντα και τα MME πριμοδοτούν τη ΝΔ.

Τα αστικά επιτελεία, προετοιμάζουν τώρα πυρετωδώς την αυτοδύναμη επάνοδό της στη διακυβέρνηση της χώρας. Επιχειρούν να προσδώσουν ένα «σύγχρονο», «μεταρρυθμιστικό», «κεντροδεξιό» προφίλ στον Κυρ. Μητσοτάκη και στη ΝΔ. Είναι μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια εξωραϊσμού και συγκάλυψης του πραγματικού βαθιά αντιλαϊκού και ξενόδουλου χαρακτήρα αυτού του κόμματος.

Απευθυνόμενη στις κυρίαρχες δυνάμεις εντός και εκτός Ελλάδας, στους μεγαλοβιομήχανους και τους ιμπεριαλιστές, Αμερικάνους και Ευρωπαίους, παρουσιάζεται σαν ο σταθερός, αξιόπιστος και αποτελεσματικότερος εγγυητής των συμφερόντων τους.

Η ίδια η ΝΔ, προεξοφλώντας την εκλογική της υπεροχή, δημαγωγεί ασύστολα απευθυνόμενη στο λαό ως μια επερχόμενη κυβέρνηση. Ασκεί κάθε είδους εκβιασμούς για να καθυποτάξει τις λαϊκές δυνάμεις, για να αποσπάσει την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία ώστε ανεμπόδιστη να συνεχίσει και να εντείνει το έργο της κοινωνικής καταστροφής. Από τώρα προαναγγέλλει την άμεση κατάργηση του Ασύλου, την αναβίωση της αστυνομοκρατίας και το δυνάμωμα των αστυνομικών κατασταλτικών μηχανισμών, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις λαϊκές αντιδράσεις που θα εκδηλωθούν απέναντι στη νέα επίθεση που προετοιμάζεται να εξαπολύσει την επομένη των εκλογών.

★★★

Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ μεταμορφώνεται συνεχώς για να ξεφύγει από την κατάσταση βαθιάς κρίσης. Το βαρύ αντιλαϊκό του όμως παρελθόν και η προσήλωσή του στο μνημονιακό μονόδρομο, μαζί με τις μυλόπετρες του νέου διπολισμού που το συνθλίβουν, το καθηλώνουν σε ρόλο κομπάρσου. Το δε Ποτάμι του Θεοδωράκη, που το δημιούργησαν πλασάροντάς το σαν το «νέο», το «φρέσκο», σύντομα φανέρωσε την μπαγιάτικη νεοφιλελεύθερη ψυχή του, συρρικνώθηκε και είναι πλέον υπό διάλυση. Σε παρόμοια κατάσταση βρίσκονται οι ΑΝΕΛ και η Ένωση Κεντρώων, αφού διήνυσαν την τροχιά τους, υπηρετώντας από διαφορετικές θέσεις τις κυρίαρχες δυνάμεις.

Η ηγεσία του ΚΚΕ πλήρωσε στις ευρωεκλογές το αντίτιμο της σεχταριστικής της πολιτικής μέσα στο μαζικό κίνημα.

Μια πολιτική που τη συγκαλύπτει με κούφιες «αντεπιθέσεις», εγκαταλείποντας την πάλη για τα άμεσα, φλέγοντα αιτήματα των εργαζομένων, παραπέμποντας τη λύση όλων των προβλημάτων στο μελλοντικό “σοσιαλισμό” του, που τον γνωρίσαμε στο πρόσωπο των ρεβιζιονιστικών, εκφυλισμένων καθεστώτων του “υπαρκτού σοσιαλισμού”.

Μια πολιτική που απαρνείται τους μεγάλους αντιιμπεριαλιστικούς στόχους του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος για την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας. Εκχωρεί έτσι στους κάθε λογής αντιδραστικούς εθνικιστές και πατριδοκάπηλους το δικαίωμα να κάνουν λαθρεμπόριο, να καπηλεύονται τα πατριωτικά αισθήματα και διαθέσεις του λαού.

Μια πραγματικά Αριστερή πολιτική δεν εκφράζουν όμως ούτε οι δυνάμεις εκείνες, σαν τη ΛΑΕ, που υπηρέτησε την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα από ηγετικές κυβερνητικές θέσεις. Η ρεφορμιστική πολιτική των μεταβατικών προγραμμάτων την έχει οδηγήσει τώρα σε πλήρες αδιέξοδο.

Από την ίδια αδιέξοδη πολιτική δεν ξεφεύγει ούτε το ετερόκλητο εκλογικό σχήμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που, αφού σύρθηκε πρώτα στα απόνερα του ΣΥΡΙΖΑ και στήριξε μέχρι τέλους στο δημοψήφισμα του 2015, την “περήφανη” διαπραγμάτευση της “πρώτη φορά κυβέρνησης της αριστεράς”, σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με τις συνέπειες της γραμμής της και την κρίση στο εσωτερικό της.

★★★

Σ’ έναν ταραγμένο κόσμο που χαρακτηρίζεται από τον σφοδρό ανταγωνισμό των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει συνταχθεί με τις δυνάμεις της επίθεσης και του πολέμου. Έχει μετατρέψει την Ελλάδα, το έδαφος, τις θάλασσες, τον αέρα της σε απέραντο πεδίο εξόρμησης της επιθετικής μηχανής των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Έχει συνάψει τυχοδιωκτικές συμμαχίες με το κράτος δολοφόνο, το Ισραήλ, και το φασιστικό καθεστώς της Αιγύπτου, κάτω από τις εντολές των ΗΠΑ. Έχει παραδώσει τον ενεργειακό πλούτο της χώρας μας σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές πολυεθνικές.

Η πολιτική της υποτέλειας και της ταύτισης με τις επιθετικές δυνάμεις εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για τη χώρα και το λαό μας και μόνο νέες συμφορές μπορεί να προκαλέσει.

Αυτές τις μέρες, η κατάσταση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Ενώ η τουρκική ολιγαρχία κλιμακώνει την επιθετικότητά της απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο και ξεκίνησε γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, καταλύοντας κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις θάλασσες και τα «οικόπεδα» της περιοχής συνωστίζονται πολεμικοί στόλοι και πολυεθνικές, ξετυλίγονται επιθετικοί σχεδιασμοί, κλιμακώνεται η αντιπαράθεση των μεγάλων δυνάμεων.
Αυτή είναι η ειρήνη, η ασφάλεια, η σταθερότητα κάτω από την ιμπεριαλιστική ομπρέλα. Καταπάτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, απειλές πολέμου και καταστροφής!

★★★

Κάθε ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ και τα συμπληρώματά τους δεν είναι μόνο χαμένη ψήφος. Είναι ψήφος ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Όσο ο λαός δεν απορρίπτει τα ψεύτικα διλήμματα και τα κόμματα – υπηρέτες της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού, όσο δεν οργανώνεται σε μεγάλους αγώνες αντίστασης ενάντια στους δυνάστες του, η μνημονιακή βαρβαρότητα δεν πρόκειται να καταργηθεί. Ο λαός και η χώρα δεν θα γνωρίσουν ημέρες ελευθερίας, δημοκρατίας και προκοπής.

Οι εκλογές δεν δίνουν ποτέ λύση στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η χώρα. Οι πραγματικές λύσεις δεν βρίσκονται μέσα στις κάλπες, αλλά στο δρόμο του λαϊκού, εξωκοινοβουλευτικού αγώνα.

Το πραγματικό δίλημμα μπροστά στις εκλογές δεν είναι να διαλέξουμε ποια κόμματα, δεξιά, κεντρώα ή τάχα αριστερά, θα κυβερνούν αύριο αυτοδύναμα ή συνεργαζόμενα, καταπιέζοντας και εξαθλιώνοντας το λαό.

Το πραγματικό ζητούμενο είναι να ξαναδυναμώσει ο αγώνας της εργατικής τάξης και του λαού, για τη σταθερή διεκδίκηση και επανακατάκτηση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, σε σύνδεση με το γενικότερο αγώνα για την έξοδο από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, για το διώξιμο των ΗΠΑ, για μια Ελλάδα Ειρηνική, Δημοκρατική, Ανεξάρτητη και Σοσιαλιστική.

Αυτή την κατεύθυνση υπηρετούν οι δυνάμεις μας.

Και καλούμε τους εργαζόμενους, τους αγωνιστές του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος να βαδίσουμε μαζί στους αγώνες, κόντρα στον ιμπεριαλισμό και τα φερέφωνά του, για να ανοίξει ένας νέος δρόμος για το κίνημα, σύμφωνα με τις προσδοκίες και τα ιδανικά των κομμουνιστών και όλων των λαϊκών αγωνιστών.

Η ενίσχυση, το δυνάμωμα του Μ-Λ ΚΚΕ, αυτούς τους στόχους υπηρετεί.

Στηρίξτε τις αγωνιστικές δυνάμεις της αντίστασης και της ελπίδας.

Ψηφίστε Μ-Λ ΚΚΕ