Στο προεκλογικό κλίμα απάτης και δημαγωγίας ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ : Να αντιπαραθέσουμε την ανάγκη του μαζικού, ενιαία οργανωμένου, κλιμακούμενου και παρατεταμένου αγώνα.

Να γίνουν οι απεργίες στις 14 και 28 Νοέμβρη βήμα για την ανασυγκρότηση του κινήματος και των αγώνων του.

Ο ελληνικός λαός εξακολουθεί να ζει σε μια ζοφερή πραγματικότητα μεσαιωνικών εργασιακών σχέσεων, τεράστιας ανεργίας και οικονομικής εξουθένωσης, που όχι μόνο δεν την άμβλυνε αλλά αντίθετα την ενέτεινε και τη συνεχίζει η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Βλέπει τους μισθούς και τα μεροκάματα ισοπεδωμένους, τα φορολογικά χαράτσια να αβγαταίνουν, οι τιμές στο ρεύμα και στο πετρέλαιο να ανεβαίνουν, οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις να πληθαίνουν και να γίνονται πιο απειλητικές για τον πολύ κόσμο!

Αυτή η πραγματικότητα ασκεί πιέσεις και έθεσε μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα ζήτημα προκήρυξης απεργιακών κινητοποιήσεων ενάντια στο νέο κρατικό Προϋπολογισμό και την πολιτική που προωθεί η κυβέρνηση για τα εργασιακά ζητήματα. Προκήρυξη που το προχώρημα της έχει προσκρούσει στις υπονομευτικές και διαλυτικές πολιτικές των βασικών συνδικαλιστικών παρατάξεων.

Οι πολλαπλές ανακοινώσεις με συνεχείς αλλαγές για απεργία μέσα στον Νοέμβρη από την ΑΔΕΔΥ και το ΕΚΑ στις 14 Νοέμβρη και στη συνέχεια της ΓΣΕΕ για 28/11, που ακολούθησαν τις αρχικές του ΠΑΜΕ για 8 Νοέμβρη και στη συνέχεια την στήριξη του στις 28/11 και σωματείων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για απεργία την 1η Νοέμβρη, ήλθαν να επιτείνουν τις δυσκολίες που υπάρχουν σήμερα για τη διεξαγωγή μαζικού απεργιακού αγώνα.

Αντί τα συνδικάτα να επικεντρωθούν στην κρίσιμη προσπάθεια πώς ενιαία να κινητοποιηθούν οι εργαζόμενοι, πώς να απεργήσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερος αριθμός εργαζομένων, ξεπερνώντας τα εμπόδια συμμετοχής στην απεργία για να είναι πιο αποτελεσματικός ο αγώνας τους, το όλο θέμα με ευθύνη των κύριων συνδικαλιστικών παρατάξεων και συνδικαλιστικών οργάνων μετατέθηκε σε μια αποσυνθετική αντιπαράθεση για την ημερομηνία της απεργίας, που υπονομεύει την ίδια την πραγματοποίηση της απεργίας και πολύ περισσότερο την επιτυχία της.

Αυτή η θλιβερή τροπή ενισχύει ανάμεσα στους εργαζόμενους τάσεις απαξίωσης των συνδικάτων οδηγεί στην πλήρη αδιαφορία και υπονόμευση του ουσιαστικού ζητήματος πώς θα πραγματοποιηθεί και οργανωθεί μια αληθινά μαζική με σχέδιο και προοπτική εργατική απεργία.

Η ανάγκη συνδικαλιστικής οργάνωσης με μαζική συμμετοχή των εργαζομένων

Σε περιόδους που η εργοδοτική ασυδοσία έχει γίνει ο κανόνας, που η κυβέρνηση στηρίζει κάθε ενέργεια καταπάτησης δικαιωμάτων, και, από την άλλη πλευρά, όταν οι εργαζόμενοι αναζητούν διακαώς λύση και διέξοδο από τον εργασιακό μεσαίωνα που τους επιβάλει η εργοδοσία, η κυβερνητική πολιτική και ΕΕ, η απάντηση βρίσκεται στη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, διαφαίνεται η σημασία των σωματείων, η αναγκαιότητα να συμμετέχουν σ’ αυτά όλοι, ώστε να γίνει η φωνή τους δυνατότερη. Η αναγκαιότητα είναι με τη μαζική συμμετοχή στα σωματεία οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι συλλογικά να διαμορφώνουν και να καθορίζουν τα αιτήματα, τον τρόπο οργάνωσης και τη μορφή των αγώνων τους για τη διεκδίκησή τους. Η μαζική συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζόμενων είναι η πρώτη και βασική προϋπόθεση για να υπερασπίσουν τα άμεσα συμφέροντά τους. Εκείνο που έχει σημασία τώρα είναι, ασκώντας ισχυρή κριτική στις συνδικαλιστικές δυνάμεις που ευθύνονται και έχουν δημιουργήσει αυτή την κατάσταση, να ακολουθηθεί μια πρακτική που θα κάνει δυνατό να διεξαχθούν απεργιακές κινητοποιήσεις όσο το δυνατόν πιο μαζικές, οι οποίες να επιδράσουν θετικά στους εργαζόμενους, στο ξεδίπλωμα και στην ανάπτυξη νέων μαζικών αγώνων.

Γιατί μόνο μέσα από αυτούς θα μπορέσει να μπει φρένο στην βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική. Μέσα από αυτούς μπορούν να προωθηθούν τα οικονομικά αιτήματα της εργατικής τάξης και του λαού ενάντια στα μνημόνια και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για την υπεράσπιση της ειρήνης στην περιοχή, ενάντια στα φιλοπόλεμα σχέδια των ιμπεριαλιστών.

Σταθερή και μόνιμη δουλειά – Υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων

Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις. Όχι στην φοροληστεία

Υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων

Υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας και την αποτροπή των κατασχέσεων

Συνδικάτα ενωτικά ταξικά αγωνιστικά και όχι εργοδοτικά

Κάτω η πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, της εξάρτησης και της υποτέλειας

Γιάννενα 10-11-2018

Κ.Ο. Ιωαννίνων Μ-Λ ΚΚΕ

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το