Ο λευκός όταν μακελεύει για ρατσιστικούς λόγους θεωρείται παρανοϊκός, ο άραβας ή ο μαύρος θεωρείται πως αποτελεί ενδεικτικό στοιχείο του πολιτισμού του.

Η θηριωδία στη Νέα Ζηλανδία δεν είναι πράξη ενός παρανοϊκού, είναι συνέπεια της Ισλαμοφοβίας. Αξίζει να θυμηθούμε τα δεκάδες πρωτοσέλιδα του Μακελειού και της Ελεύθερης Ώρας που καλούσαν σε μαζικές δολοφονίες αλλοεθνών γιατί “μας παίρνουν τη χώρα μας” ή τις δηλώσεις του Πλεύρη νυν βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας που καλούσε σε δολοφονίες αλλοεθνών εντός της χώρας και στα σύνορα. Αξίζει να θυμηθούμε τους πνιγμούς προσφυγόπουλων στο Αιγαίο από την αγαστή συνεργασία Ελλάδας- Τουρκίας.

Αξίζει να θυμηθούμε τα πογκρόμ από τη δεκαετία του 90 ακόμα στην ελληνική επαρχία και τις φτωχογειτονιές της Αθήνας, τις μολότοφ φασιστών σε σπίτια και χώρους στέγασης μεταναστών, τα μαχαιρώματα, τα βιντεοσκοπημένα καλέσματα σε πολίτες “να πάρουν το νόμο στα χέρια τους” και “να καθαρίσουν τον τόπο”.
Για πρώτη φορά μετά την εποχή του Χίτλερ επιχειρείται από τον Μπάνον η διεθνής συγκρότησης της νέας ακροδεξιάς. Αυτών που στα social media δε διστάζουν να υπερασπίζονται τον μακελάρη της Νέας Ζηλανδίας.
Εμείς θα τους αφήσουμε;

Νίκος Μαντέλας