Πόσο “αγαπάει” η κυβέρνηση την εκπαίδευση; Για να το δούμε:

Το ΥΠΕΣ εκταμίευσε 15 εκατ. ευρώ για τον καθαρισμό των σχολείων και την προμήθεια υγειονομικού υλικού λόγω κορονοϊού. Χτες έδωσε άλλα 34 εκατομμύρια ευρώ για τα ΜΑΤ. Αν υπολογίσει κανείς ότι ο κόσμος της εκπαίδευσης ξεπερνά το 1 εκατομμύριο άτομα, καταλαβαίνει κανείς πόσο “αγαπάει” η κυβέρνηση την εκπαίδευση.

Μπορεί ένας ποσοτικός προσδιορισμός να μην αποδίδει το βάθος  των “συναισθημάτων”. Μπορεί να πει κανείς ότι ο προϋπολογισμός έχει πολλά κονδύλια, ή ότι και τα ΜΑΤ έχουν ψυχή ειδικά όταν τα στέλνουμε στα σύνορα, ή αν είναι σατιρικός, να θεωρήσει ότι μπορεί η κυβέρνηση να θέλει να…βάλει τα ΜΑΤ στα σχολεία, όπως λχ στη Χίο με τους αστυνομικούς που μπήκαν να ελέγξουν δασκάλους και παιδιά σε δυό Δημοτικά Σχολεία.

Ωστόσο αν τον συνδυάσει κανείς με τους 25 μαθητές ανα Τμήμα που θα οδηγήσουν σε συγχωνεύσεις Τμημάτων, μετακινήσεις μαθητών και λιγότερους εκπαιδευτικούς, αν προσθέσει τον συζητημένο ηλικιακό “κόφτη” στα ΕΠΑΛ (που δεν έχει κατατεθεί ακόμα καθώς θα υπάρξει ξεχωριστό νομοσχέδιο για την επαγγελματική εκπαίδευση) και αρκετά ακόμα στοιχεία όπως οι πολλαπλές εξετάσεις, τότε αντιλαμβάνεται ότι η βασική προσπάθεια της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας δεν έχει να  κάνει με τη λειτουργικότητα των σχολείων όπως διατείνεται η ρητορική του, όσο με τη μείωση του λειτουργικού κόστους.

Με τις ανάγκες της (εκπαιδευτικής) αγοράς δηλαδή, όπως τουλάχιστον τις προσδιορίζει η κυβέρνηση. Στόχος είναι ένα φτηνότερο σχολείο που όμως θα αποδεικνύεται ακριβό για τις οικογένειες οι οποίες θα κληθούν να σηκώσουν ακόμα μεγαλύτερα βάρη.