Για άλλη μια χρονιά, το φεστιβάλ Σπούτνικ έρχεται στην Αθήνα. Όχι, δεν είναι ένα ακόμη κοινότυπο φεστιβάλ. Το Σπούτνικ ειναι κάτι νέο, πρωτοποριακό, βασισμένο στη νεανική δημιουργία, την αλληλεγγύη και τη λογική της συλλογικής ζωής, κόντρα στα τυποποιημένα πρότυπα διασκέδασης. Έτσι μας λένε, τουλάχιστον. Γιατί αυτό που δεν λένε είναι το ποιος είναι ο διοργανωτής. Μόνο κάτι δημιουργικές ασάφειες ακούμε και διαβάζουμε, για νέους ανθρώπους που αναζητούν έναν άλλο πολιτισμό και άλλα τέτοια ωραία.

Η αλήθεια, όμως, που κρύβεται πίσω από τις λέξεις, είναι όντως ο Αλέξης. Η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, κατανοώντας ότι δεν την παίρνει να υπογράψει κανονικά, αποφάσισε να κρυφτεί και να βάλει μπροστά το γενικό «υπόβαθρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς» (πόση συκοφάντηση έχουν άραγε υποστεί αυτές οι έρμες οι λέξεις «ριζοσπαστική» και «αριστερά»;), καθώς και διάφορα μεγάλα ονόματα της καλλιτεχνικής σκηνής, εναλλακτικά πάντα…

Είναι τουλάχιστον κοροϊδία να καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο φεστιβάλ του «ομάδες που παλεύουν για τα κοινωνικά δικαιώματα», την ίδια ώρα που αυτά τα κοινωνικά (ας μην τα πούμε ταξικά, είναι άλλωστε απαγορευμένη λέξη) δικαιώματα τα έχει τσακίσει. Ακόμα περισσότερο, είναι θράσος να θέλει να «φιλοξενήσει» πρόσφυγες και μετανάστες, τη στιγμή που λίγες μέρες νωρίτερα «φιλοξενούσε» με τις μεγαλύτερες τιμές, σε μια σημαιοστολισμένη με τα χρώματα της αστερόεσσας Θεσσαλονίκη, τους Αμερικάνους, που ευθύνονται για τα μεγάλα προσφυγικά κύματα. Να μιλάει για «αλληλεγγύη» και «αγώνες» αυτός που έριξε τους μισθούς και τις συντάξεις του λαού στα Τάρταρα και ποινικοποίησε την απεργία.

Όπως είναι βέβαια φυσικό, το φεστιβάλ αυτό το διαφημίζουν από το Athens Voice μέχρι το ΒΗΜΑ. Και γιατί όχι, άλλωστε; Αφού αυτό που προωθεί είναι μια εναλλακτική πρόταση, εναλλακτική όμως όχι για το σύστημα, αλλά για τους αγώνες. Προβάλλει την «άλλη» πλευρά του συστήματος, αυτή που απευθύνεται στη νεολαία που βράζει και αναζητά απαντήσεις, προκειμένου να την εγκλωβίσει και πάλι στα αδιέξοδά του. Μην εκδηλώσεις την οργή σου στους δρόμους, της λέει. Μη παλέψεις για τα δικαιώματα και τη ζωή σου. Έλα εδώ και μαζί θα βρούμε μια μέση λύση, που να μας βολεύει όλους, σε μια σούπα με λίγο κουλτούρα, λίγο ψευτοαριστερά και πολλή ενσωμάτωση. Απλά μη βγεις στους δρόμους.

Μόνο που η νεολαία έχει χορτάσει από τις ψεύτικες λύσεις και τους ωραία ντυμένους εναλλακτικούς δρόμους του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο κι αν προσπαθεί αυτός να ταιριάξει την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική του με τον αριστερό μανδύα του, όσο κι αν προσπαθεί να μας πείσει ότι αυτό το σάπιο σύστημα δε χρειάζεται ανατροπή, βρε παιδιά, να μόνο λίγο «αριστερό» φτιασίδωμα, η πραγματικότητα δεν κρύβεται. Η νεολαία αναζητά πραγματικές απαντήσεις για τη ζωή και το μέλλον που της μαυρίζουν οι διοργανωτές του φεστιβάλ και το σύστημα που αυτοί υπηρετούν. Γι’ αυτό και είναι ευθύνη της πραγματικής Αριστεράς να της απευθυνθεί για να την εντάξει στο κίνημα, να προβάλλει εκείνα τα αιτήματα που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της και θα την καλούν σε έναν πραγματικά εναλλακτικό δρόμο. Και αυτός είναι ο δρόμος του αγώνα, της αντίστασης και της διεκδίκησης, κόντρα στους εκμεταλλευτές αυτού του κόσμου, κόντρα και στους ιμπεριαλιστές που το μόνο που της τάζουν είναι πόλεμος και αίμα. Γιατί τα δικά μας φεστιβάλ είναι στους δρόμους!

Πηγή: Προλεταριακή Σημαία