Καθώς η προεκλογική περίοδος έχει αρχίσει και στους επόμενους μήνες θα γίνουν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις –ευρωεκλογές, αυτοδιοικητικές και βουλευτικές- η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιδίδεται σε μια συντονισμένη εκστρατεία εξαπάτησης του λαού, καλλιεργώντας νέες προσδοκίες και αυταπάτες.

Πασχίζει να δημιουργήσει την εντύπωση πως θα ακολουθήσει, τώρα που «βγήκαμε από τα μνημόνια», μια φιλολαϊκή, φιλεργατική πολιτική παροχών. Το πλαίσιο όμως της κυβερνητικής πολιτικής με βάση τις πολύχρονες μνημονιακές δεσμεύσεις και το άγρυπνο βλέμμα των δανειστών -που οι εκπρόσωποί τους κατέφθασαν πάλι στην Αθήνα για εξονυχιστικούς ελέγχους- είναι δεδομένο. Αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος με τη χωρίς προηγούμενο φορομπηξία, αιματηρή λιτότητα, δραστική περικοπή των κοινωνικών δαπανών, για να επιτευχθούν τα θηριώδη πλεονάσματα και να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των δανειστών. Με ένα λαό, φτωχοποιημένο και εξαθλιωμένο, η κυβέρνηση επιχειρεί μια αναδιανομή της φτώχειας. Κόβει από τον ένα, δίνει ψίχουλα στον άλλο. Λεηλατεί όλο το λαό με τους φόρους, και μετά «επιστρέφει» σε κάποιες λεηλατημένες κοινωνικές ομάδες κάποιο μέρος από τα κλεμμένα. Κριτήριό της δεν είναι η άσκηση φιλολαϊκής πολιτικής, όπως υποκριτικά υποστηρίζει, αλλά η εκλογική αποδοτικότητα του κάθε επιδοματικού της μέτρου.

Ο δεύτερος στυλοβάτης της μνημονιακής βαρβαρότητας, ο Κυρ. Μητσοτάκης, πλειοδοτεί σε νομιμοφρροσύνη απέ­ναντι στους ιμπεριαλιστές και την ντόπια πλουτοκρατία. Εμφανίζεται σαν ο σταθερός, αξιόπιστος και αποτελεσματικότερος εγγυητής των συμφερόντων τους, υποσχόμενος προσήλωση της ΝΔ στην εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων και στην απρόσκοπτη συνέχιση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Ένα βαθιά αντιλαϊκό κόμμα που υπήρξε, διαχρονικά, ο κύριος στυλοβάτης του καθεστώτος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης στη χώρα μας και μετέρχεται τα πάντα για να πάρει ξανά στα χέρια του τον έλεγχο και τη νομή της κυβερνητικής εξουσίας.

Ουσιαστικά, οι εξαγγελίες των δύο κομμάτων συγκλίνουν ή και ταυτίζονται. Οι διαφορές τους είναι δυσδιάκριτες. Οι ομοιότητές τους είναι πολλές και ουσιαστικές. Ξέφρενη αντιλαϊκή επίθεση, υποσχέσεις -προεκλογικού χαρακτήρα- πενιχρών παροχών στο λαό, προκλητικές παροχές και ρυθμίσεις για το μεγάλο κεφάλαιο, πειθήνια συμμόρφωση και υποταγή σε ΗΠΑ και ΕΕ.

Γι’ αυτό καταφεύγουν και τα δύο κόμματα, και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί, σε ανούσιες κοκορομαχίες, φτηνές προσωπικές επιθέσεις, τεχνητή όξυνση και πόλωση, κάλπικες διαχωριστικές γραμμές και ψευτοδιλήμματα. Ένα άθλιο σκηνικό φτηνής αντιπαράθεσης, μακριά από τα πραγματικά προβλήματα του λαού και του τόπου στήνεται όσο πλησιάζουμε στην ημέρα των εκλογών. Οι προσπάθειες αποπροσανατολισμού του λαού από τα πραγματικά προβλήματα κλιμακώνονται. Είναι κοινή επιδίωξη των δυο κομμάτων που εκπροσωπούν το σημερινό δίπολο εξουσίας να κρυφτεί η πραγματικότητα της ουσιαστικής ταύτισής τους. Η πραγματική διαχωριστική γραμμή είναι ανάμεσα σ’ αυτά τα δυο κόμματα, υπηρέτες της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού, από τη μια, και το λαό, από την άλλη.

Μετά από εννιά χρόνια βάρβαρων μνημονίων, η δραματική πορεία καταβύθισης της χώρας και του λαού σε μια πρωτοφανή, για τα μεταπολεμικά δεδομένα του δυτικού καπιταλιστικού κόσμου, κατάσταση υποδούλωσης και βάρβαρης καπιταλιστικής εκμετάλλευσης συνεχίζεται.

Νέες στρατιές φτωχών και εξαθλιωμένων γεννιούνται διαρκώς. Η ανεργία παραμένει στα ύψη. Η κρίση στη χρεοκοπημένη ελληνική καπιταλιστική οικονομία εξακολουθεί να είναι βαθιά και αξεπέραστη. Το δημόσιο χρέος αυξάνεται. Η περίφημη δίκαιη ανάπτυξη, η ανάκαμψη και οι επενδύσεις, είναι στην πραγματικότητα η επέλαση των πολυεθνικών, το γενικό ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων, του πλούτου και των υποδομών της χώρας, ο απόλυτος έλεγχος της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας από τους δανειστές. Επέλαση που συντελείται πάνω στη συντριβή του εργατικού μισθού και των εργατικών δικαιωμάτων, σε συνθήκες γενικευμένης εργοδοτικής αυθαιρεσίας και ασυδοσίας. Το γεγονός αυτό δεν μπορούν να το συγκαλύψουν τα «φιλεργατικά» φτιασιδώματα και οι υποκριτικές εξαγγελίες της Αχτσιόγλου.

Δεν υπάρχει κανένα «μνημόνιο με το λαό». Υπάρχουν μόνο μνημόνια με τους δανειστές -μεταξύ αυτών και το τρίτο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ- εναντίον του λαού, τα οποία παραμένουν άθικτα. 700 περίπου μνημονιακοί νόμοι με χιλιάδες εφαρμοστικές διατάξεις. Ταυτόχρονα, χιλιάδες πλειστηριασμοί λαϊκής κατοικίας γίνονται και δρομολογούνται «ρυθμίσεις» σε μια πρωτοφανή επιχείρηση καταλήστευσης της λαϊκής περιουσίας.

Πλατιά λαϊκά στρώματα διαπιστώνουν αυτή την πραγματικότητα. Η λαϊκή αντίσταση, παρά τις συντονισμένες κινήσεις λαϊκής ενσωμάτωσης στα αστικά ιδεολογήματα και πολιτική, αναπόφευκτα, θα εκδηλωθεί. Ο λαός θα διεκδικήσει το δίκιο του και τα δικαιώματά του.

Σ’ αυτές τις συνθήκες, το πραγματικό ζήτημα που προβάλλει για τους εργαζόμενους δεν είναι οι ανούσιες και κάλπικες αντιπαραθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, που έρχονται να συγκαλύψουν την ουσιαστική ταύτισή τους στη βάρβαρη μνημονιακή πολιτική που εφάρμοσαν διαδοχικά τα τελευταία εννιά χρόνια.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι να χτιστεί βήμα – βήμα ένα ισχυρό, λαϊκό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης, ικανό να αποκρούσει τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα και να προασπίσει αποτελεσματικά τα άμεσα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα του εργαζόμενου λαού. Οι πλατιές λαϊκές μάζες, που καταδικάζονται να ζήσουν μέσα σ’ ένα αντιδραστικό καθεστώς φτώχειας και στερήσεων, πρέπει να βρουν τη δύναμη και το σθένος να βγουν ξανά στο δρόμο του αγώνα. Ο λαός πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του, να δυναμώσει την πάλη του για την ανατροπή των αντεργατικών μέτρων, τη σταθερή διεκδίκηση και επανακατάκτηση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων που καταργήθηκαν, σε σύνδεση με τα γενικότερα αιτήματα για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και το γκρέμισμα του καθεστώτος της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας. Είναι ο μόνος δρόμος σωτηρίας για το λαό και οφείλουμε, με όλες μας τις δυνάμεις, να δώσουμε τη δική μας συμβολή στον αγώνα του λαού μας ενάντια στους ξένους και ντόπιους δυνάστες και εκμεταλλευτές και τα πολιτικά τους φερέφωνα.

 

Ανακοίνωση Μ-Λ ΚΚΕ

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το