Μια από τις πιο σημαντικές εργατικές κατακτήσεις, η αναγνώριση της επαγγελματικής προϋπηρεσίας των εργαζομένων, τίθεται εκ νέου επί τάπητος, με αφορμή την προσφυγή του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της εφαρμογής των λεγόμενων τριετιών.
Συγκεκριμένα, ο ΣΕΒ από κοινού με 6 περιφερειακούς συνδέσμους κατέθεσε αίτηση ακύρωσης στις 17 Απριλίου 2019 ενώπιον του ΣτΕ κατά της Εγκυκλίου του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με θέμα «Οδηγίες για την εφαρμογή του κατώτατου μισθού και του κατώτατου ημερομισθίου για τους υπαλλήλους και τους εργατοτεχνίτες όλης της χώρας». Η συγκεκριμένη εγκύκλιος προβλέπει μερική προσαύξηση του νέου κατώτατου μισθού από 01/02/2019. Στόχος του ΣΕΒ με την προσφυγή αυτή – και πατώντας στις μνημονιακές διατάξεις και το αντεργατικό πλαίσιο των προηγούμενων κυβερνήσεων – είναι η κατάργηση των τριετιών, δηλαδή της προσαύξησης του κατώτερου μισθού λόγω προϋπηρεσίας. Η εν λόγω προσφυγή θα εκδικαστεί στις 08/10/2019.
Υπενθυμίζεται ότι η προσμέτρηση της προϋπηρεσίας ίσχυε κανονικά μέχρι το 2012. Αναλυτικότερα, για τους υπαλλήλους στον ιδιωτικό τομέα, για κάθε τρία χρόνια προϋπηρεσίας, υπήρχε προσαύξηση του μισθού τους κατά 10% και μέχρι τρεις τριετίες (σύνολο 9 έτη), δηλαδή η συνολική προσαύξηση έφτανε το 30% επί του κατώτερου μισθού. Παράλληλα, για τους εργατοτεχνίτες, για κάθε τρία χρόνια προϋπηρεσίας η προσαύξηση ήταν 5% και μέχρι έξι τριετίες, δηλαδή 30% για 18 χρόνια προϋπηρεσίας.
Ωστόσο, με τον νόμο 4093/2012, τον οποίο θέσπισαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και διατήρησε άθικτο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, οι εργαζόμενοι που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό δεν λαμβάνουν πλέον καμιά προσαύξηση στο μισθό τους (ήτοι «πάγωμα των τριετιών»), έως ότου η ανεργία φτάσει σε ποσοστό κατώτερο του 10%.
Έτσι, με χαρακτηριστική ευκολία ο ΣΕΒ, πατώντας πάνω σε αυτή τη μνημονιακή διάταξη, ζητά πλήρη κατάργηση των προσαυξήσεων στον κατώτατο μισθό με βάση τις τριετίες, ενώ δηλώνει με κυνικότητα ότι «το ύψος των μισθών που αντέχει να πληρώνει μία οικονομία δεν μπορεί να εξαρτάται από τις επιθυμίες ή τις καλές προθέσεις της εκάστοτε Κυβέρνησης αλλά από την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητά της οικονομίας». Άλλωστε, ο ΣΕΒ είχε αμφισβητήσει εξαρχής τις τριετίες, επικαλούμενος μεταξύ άλλων τους νόμους 4093/2012 και 4172/2013 (νόμοι Βρούτση-Αχτσιόγλου). Ισχυρίζεται ότι ο κατώτατος μισθός ορίζεται ως «μοναδιαία αξία (ποσό) αναφοράς», που δεν επιδέχεται προσαυξήσεις.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται να προστεθεί σε όλο το αντεργατικό πλαίσιο που δημιούργησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις στα χρόνια των μνημονίων: στην γενικότερη υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και στον καθορισμό πλέον του κατώτατου μισθού με Υπουργική Απόφαση και με αυστηρά κριτήρια την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Είναι τώρα η σειρά της ΝΔ να κλιμακώσει την αντεργατική πολιτική, να συμπιέσει τους μισθούς, να αφήσει ανοιχτό το πεδίο στον ΣΕΒ να οδηγήσει τους επιχειρηματικούς ομίλους σε μεγαλύτερα κέρδη. Άλλωστε, ο μέχρι πρότινος γενικός διευθυντής του ΣΕΒ, Α. Σκέρτσος, είναι πλέον υφυπουργός Συντονισμού της κυβέρνησης Ν∆…
Την ίδια στιγμή η ηγεσία της ΓΣΕΕ ζητά, λεκτικά, τη «ρητή κατάργηση όλων των μνημονιακών διατάξεων που περιορίζουν εργατικά δικαιώματα μέσω παρεμβάσεων στη διαδικασία και το περιεχόμενο των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων». Λόγια του αέρα, καθώς, η ανώτερη συνδικαλιστική ηγεσία κρατά σε πλήρη αδράνεια τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και έχει παγώσει τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων.
Προβάλλει η ανάγκη οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα σωματεία και τους χώρους δουλειάς τους να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να απαντήσουν, συλλογικά, αγωνιστικά στη νέα εργοδοτική πρόκληση!

πηγή: Λαϊκός Δρόμος