Μετά από έναν μήνα σε καραντίνα, κλεισμένη μες στο σπίτι στην Αθήνα, ξύπνησα και έγραψα αυτό το κείμενο και αποφάσισα να φτιάξω το βίντεο για να έχει ει δυνατόν μεγαλύτερη απήχηση. Εύχομαι να είστε όλοι καλά, διασκεδαστές και μη, εύχομαι επίσης να αλλάξει κάτι και να μην χρειάζεται να ζητάμε εμείς οι καλλιτέχνες αυτής της χώρας τα αυτονόητα. Καλή δύναμη σε όλους! Έλια Βεργανελάκη ηθοποιός, συνθέτις, casting director

ΤΕΡΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
(Η κραυγή της Έλια)

Αιώνες τώρα κι αιώνες τώρα, μιλάτε με θαυμασμό
για τους νεκρούς διασκεδαστές, που χάρη σ’ εκείνους υπάρχει έστω κι ένα ίχνος πολιτισμού.
Και πόσο σημαντική πολιτιστική κληρονομιά μας άφησε εκείνος και πόση σημαντική ήταν εκείνη η ποιήτρια
και τι τεράστιος ζωγράφος ήταν ο άλλος.
Όλα αυτά στον αόριστο χρόνο
γιατί μονο νεκροί αποκτούν αξία οι διασκεδαστές

Οι διασκεδαστές πρέπει να ζουν στην ψάθα
πρέπει να πεθάνουν για ν’ αποκτήσει αξία το έργο τους
Δε θέλω να πεθάνω και να με χειροκροτάτε
Θέλω να συνεχίσω να ζω αξιοπρέπώς
Αν τις επόμενες μέρες, ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας
και οι υπεύθυνοι στο υπουργείο πολιτισμού
δεν κινήσετε τις διαδικασίες για να λάβουμε κι εμείς,
οι διασκεδαστές,το επίδομα που αυτονόητα δικαιούμαστε,
να μην ξαναμιλήσετε για πολιτισμό.
Να μην ξαναδείτε καμιά ταινία,
να μην ξανακούσετε κανένα τραγούδι.
Ν’ ανοίγετε την τηλεόρασή σας και παίζει μόνο ειδήσεις.
Να βλέπετε μόνο το κακό θέατρο
που παίζουν οι δημοσιογράφοί σας
Να μην παρακολουθήσετε ποτέ καμιά σειρά .
Μόνο ειδήσεις. Πόσοι νεκροί, πόσα κρούσματα,
πόσα τροχαία, πόσος θάνατος.
Να μην ξαναβάλετε τα καλά σας,
το Σάββατο βράδυ για να πάτε στο θέατρο
Αυλαία να μην ξαναδείτε ν’ ανοίγει ποτέ.
Σε συναυλία να μην ξαναβρεθείτε ποτέ
Τα βιβλία σας να καούν, οι ταινίες σας να καούν.
Κανένας σκληρός δίσκος να μην παίζει
τις ταινίες που κατεβάσατε
για να δείτε απ’ τον καναπέ σας.
Η οθόνη σας να παίζει μόνο χιόνι
και το ραδιόφωνό σας μόνο παράσιτα.
Θέση για σας στον κινηματογράφο, να μην υπάρχει
Μουσική να μην ακούσετε ποτέ πια σε κανένα μπαρ
Να πίνετε το ποτό σας σε βουβά μπαρ.
Να μη διαβάσετε ποτέ πια κανένα ποίημα
και ποτέ να μην σας απαγγείλουν κανένα
Να πηγαίνετε σε γάμους και βαφτίσια
και να βλέπετε τους μουσικούς πάνω στη σκηνή
να κουρδίζουν τα όργανά τους και να μην ακούτε τίποτα.
Γλύπτες και ζωγράφοι να μην υπάρχουν πια.
Τα κάδρα στους τοίχους σας να καούν
Τέχνη να μην υπάρχει στη ζωή σας.
Διασκέδαση να μην υπάρξει πια.
Σας είμαστε άχρηστοι, τεμπέληδες και αγράμματοι.
Δεν μας έχετε ανάγκη. Τέρμα με τον πολιτισμό σας.

Για την αντιγραφή : Νίνα Γεωργιάδου

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το