ΥΠΟΠΡΟΪΟΝΤΑ

Ο “πολιτισμός” των υποπροϊόντων, κουτρουβαλώντας με υψηλές ταχύτητες σε βάραθρα πολιτικών σκοπιμοτήτων, ξεπλύματος μαύρων συνειδήσεων, μαύρων εγκλημάτων και μαύρου χρήματος έχει πιάσει νέα χαμηλά.
Η Eurovision πάντα είχε χαρακτηριστικό της την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι της. Το ότι εκατομμύρια θεατές την παρακολουθούν, δεν κάνει την ελαφρόπετρα, γρανίτη, Περισσότερο φέρνει στο μυαλό το “δεν μπορεί εκατομμύρια μύγες να κάνουν λάθος τρώγοντας σκ.”
Στον περσινό διαγωνισμό νίκησε η ισραηλινή πουλάδα, κακαρίζοντας κάτι μεταφιμινιστικά ξερατά. Και κέρδισε. Γιατί τα επιτελεία των άμουσων πολιτικών σκοπιμοτήτων ήθελαν να δικαιώσουν το Ισραήλ για όλο το αίμα που χύνει, για την παλιανθρωπιά που σκορπά, πρώτα στο πολλαπλά βιασμένο σώμα της Παλαιστίνης αλλά και σε όλη τη Μεση Ανατολή, με τελευταία την οριστικοποίηση της κατοχής των Συριακών υψωμάτων του Γκολάν και τα νέα τσαμπουκαλέματα στο Ιράν , καταπώς ορίζουν οι καουμπόϋδες με τον πορτοκαλοτρίχη.
Το ν’ ακούς Βάγκνερ την ώρα που ρίχνεις κάρβουνο και σάρκες στα κρεματόρια, είναι ο “πολιτισμός” των Ναζί.
Η χώρα μας, αν είχε κρατήσει ένα ψήγμα αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης απέναντι σε λαούς που επίσης ισοπεδώνονται, όφειλε να αρνηθεί τη συμμετοχή στη ματωμένη φιέστα.
Δεν το έκανε. Μ ‘ένα ακόμη ξερατό, πάει να επικυρώσει ότι εδώ είμαστε όλοι της αβάσταχτης ελαφρότητας, με τούλια, σαν κακόγουστες μπομπονιέρες, κι ένα σταφύλι στο μάτι ( τι σύλληψη ο σκηνοθέτας).
Κι ήρθε ο γίγαντας των Pink Floyd, Roger Waters, να κάνει έκκληση στους νάνους για λίγη παραπάνω ανθρωπιά και λίγο λιγότερη αφέλεια.
Did did did did you see the frightened ones?
Το αυτονόητο δηλαδή που σαβουρώνεται από τα υποπροϊόντα.

Νίνα Γεωργιάδου