Την ώρα που στη Μέση Ανατολή χαμηλώνει ξανά τις πτήσεις του το αμερικάνικο ιμπέριουμ, παρέα με το χάρο του πολέμου, την ώρα που πνίγονται τα θύματα του στις θάλασσες μας και το απολειφάδι της ακροδεξιάς ντροπής που μου διασύρει τ’ όνομα, κάνει ανήκουστες βρωμερές δηλώσεις, την ίδια περίπου ώρα αρχίζει δειλά μια αντιπολεμική αφύπνιση.
Εδώ, ο Mike Prysner, βετεράνος από τον πόλεμο στο Ιράκ, μιλάει έξω απ’ τον Λευκό Οίκο και σώζει κάπως τη χαμένη τιμή της ανθρωπότητας.
Αμέσως μετά ο Mike Prysner συνελήφθη.
Στο σημερινό αντιπολεμικό συλλαλητήριο στην Αθήνα δεν είχε τον κόσμο που απαιτεί η σοβαρότητα της κατάστασης. Ας πούμε πως είμαστε στην αρχή και πως δεν θ’ αργήσει να συγκροτηθεί ένα πλατύ Αντιπολεμικό Μέτωπο, που θα αποτρέψει καινούργιους φονικούς εφιάλτες
Μεταφράζω για όσους δεν ξέρουν αγγλικά, την παντα επικαιρη ομιλια του Prysner, χωρίς να μπορώ να αποδώσω και τον παλμό του.

Βρίσκομαι εδώ, με 130 ακόμη, βετεράνους από το 2010.
Είμαστε εδώ για να πούμε σε όλους αυτούς που υπηρετούν στο πεζικό και στο ναυτικό και στην αεροπορία, πως έχετε το απόλυτο δικαίωμα να αρνηθείτε να συμμετέχετε σ’ αυτούς τους εγκληματικούς πολέμους και είναι ένα δικαίωμα που πρέπει όλοι να ασκήσετε.
Δεν έχετε κανένα λόγο να βάλετε τη ζωή σας στη γραμμή του πυρός, να σκοτώσετε και να σκοτωθείτε για το κέρδος.
Ήμασταν στο Ιρακ, ήμασταν στο Αφγανιστάν και ξέρουμε γιατί έγιναν αυτοί οι πόλεμοι.
Πήγαμε στο στρατό για πολλούς λόγους. Γιατί είχαμε ανάγκη από ανώτερη μόρφωση, είχαμε ανάγκη από δουλειά, είχαμε ανάγκη από περίθαλψη.
Και πήγαμε στο στρατό και μας είπαν ότι εχθροί μας είναι εκείνοι οι φτωχοί στις σπηλιές στο Αφγανιστάν και οι φτωχοί στις ερήμους του Ιράκ,
Και πήγαμε εκεί και ξέρουμε πως εχθροί μας δεν είναι οι φτωχοί στις άλλες χώρες.
Εχθροί μας είναι αυτοί που μας απέλυσαν απ’ τις δουλειές μας, που μας αρνούνται την περίθαλψη και κάνουν αδύνατη την πρόσβασή μας στην εκπαίδευση.
ΟΙ εχθροί δεν βρίσκονται ανάμεσα στις πιο φτωχές χώρες του πλανήτη.
Βρίσκονται ακριβώς εδώ. Στην πιο πλούσια χώρα.
Η κατοχή μόνο του Ιρακ και του Αφγανιστάν κοστίζουν πάνω από 700 εκατομ. δολάρια κάθε μέρα.
Αυτό είναι έγκλημα. Κάθε μέρα! Ενώ τόσοι από εμάς πληγώνονται.
Πιστευω πως όλοι μας εδώ και η συντριπτική πλειοψηφία αυτής της χώρας συμφωνούμε πως μπορούμε να ξοδέψουμε 700 εκατομ. δολάρια τη μέρα, με καλύτερο τρόπο από το να βομβαρδίζουμε ανθρώπους, που δεν έχουμε κανένα λόγο να τους βομβαρδίσουμε.
Μπορούμε να ξοδέψουμε 700 εκατομ. δολάρια τη μέρα, για να ξαναχτίσουμε τις χώρες που καταστρέψαμε.
Μπορούμε να ξοδέψουμε 700 εκατομ. δολάρια τη μέρα, για να νοιαστούμε τους βετεράνους που γύρισαν.
Μπορούμε να ξοδέψουμε 700 εκατομ. δολάρια τη μέρα, για να έχει κάθε άνθρωπος περίθαλψη, μόρφωση, δουλειά κι ένα σπίτι να μείνει.
Σ’ αυτά πρέπει να ξοδεύουμε τα λεφτά μας.
Αλλά αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να το κάνει. Δεν πρόκειται να δώσει χρήματα για όλα αυτά. Δεν πρόκειται να σταματήσει τους πολέμους.
Και δεν πρόκειται να το κάνει γιατί δεν είναι κυβέρνηση δική μας.
Είναι δική τους κυβέρνηση. Είναι η κυβέρνηση των πλούσιων.
Είναι κυβέρνηση της Wall Street. Είναι κυβέρνηση των πετρελαιάδων, των πολεμικών βιομηχανιών. Είναι δική τους κυβέρνηση και η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν είναι να τους κλείσουμε, με απεργίες, όλες τις επιχειρήσεις. Αυτό κάνουμε σήμερα κι αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε μέχρι να σταματήσουν οι πόλεμοι.
Είναι πια ξεκάθαρο ότι αυτοί οι πόλεμοι θα συνεχίσουν και θα επεκταθούν και σε άλλες χώρες. Ξέρουμε πως θα υπάρχει ένας διαρκής πόλεμος που θα σταματήσει μόνο αν όλοι εμείς υψώσουμε το ανάστημά μας και τον σταματήσουμε.
ΚΙ αυτό θα κάνουμε, αδέρφια μου.
Πολλοί με ρωτούν, “τι μπορούμε να κάνουμε;” , γιατί όλοι ξέρουμε πως τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Όλοι βλέπουμε τις φρικαλεότητες στην TV.
Τα διαβάζουμε. Τα ζούμε.
Οι άνθρωποι ρωτούν τι να κάνω; Να ψηφίσω, να στηρίξω κάποιον πολιτικό, να μπω σε κάποια οργάνωση; Τι να κάνω;
Θα σας πω τι πρέπει να κάνουμε. Είναι απλό.
Να αγωνιστούμε και ν’ αγωνιστούμε και να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε.
Να απεργήσουμε σε όλους τους χώρους δουλειάς. Να κλείσουμε τα σχολεία, να κλείσουμε τους δρόμους, να κλείσουμε τις επιχειρήσεις, μεχρι να αναγκάσουμε αυτούς που είναι εκεί μέσα (στο Λευκό Οίκο) , να κάνουν αυτό που θέλουμε όσοι είμαστε εδώ έξω.
Κι αυτό θα κάνουμε. Θ’ αγωνιζόμαστε μέχρι που να μην υπάρχει ούτε μια βόμβα για να πέσει, ούτε μια σφαίρα να σημαδεύει, ούτε ένας φαντάρος που να γυρνά στο σπίτι του σε αναπηρικό καρότσι, ούτε μια οικογένεια που να σφαγιάζεται, ούτε μια επιπλέον μέρα ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ.
Ας αγωνιστούμε να το πετύχουμε από σήμερα και για πάντα.
Πρέπει να σταματήσουμε τους πολέμους και να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο, αδέρφια μου.